Sentence krivično pravo > Procesno
ODBIJAJUĆA PRESUDA
Iako je prvostepeni sud na osnovu člana 422 tačka 2 ZKP doneo odbijajuću presudu, Viši sud je istu preinačio u pogledu zakonskog osnova takođe u presudu kojom se odbija optužba, ali na osnovu člana 422 tačka 3 ZKP.
Iz obrazloženja:
Presudom Osnovnog suda, prema okrivljenom je na osnovu odredbe člana 422 tačka 2 ZKP odbijena optužba da je naneo lake telesne povrede privatnom tužiocu, sa obrazloženjem da je imenovani okrivljeni za radnju opredeljenu optužnim aktom već pravnosnažno osuđen presudom Prekršajnog suda. Nakon ovakvog presuđenja, a na osnovu odredbe člana 265 stav 3 ZKP, prvostepeni sud je troškove krivičnog postupka stavio na teret privatnog tužioca. Prvostepeni sud je predmetnu optužbu odbio primenom procesnog načela ne bis in idem, prema kome niko ne može biti gonjen za krivično delo za koje je odlukom suda pravnosnažno oslobođen ili osuđen ili za koje je optužba pravnosnažno odbijena ili je postupak pravnosnažno obustavljen.
Viši sud nalazi da je u međuvremenu nastupila apsolutna zastarelost krivičnog gonjenja kao neotklonjiva procesna smetnja objektivnog karaktera na koju sud pazi po službenoj dužnosti, te je prvostepenu presudu preinačio u pogledu zakonskog osnova njene izreke i predmetnu optužbu odbio bez upuštanja u ocenu ispravnosti odluke prvostepenog suda. Privatnom krivičnom tužbom okrivljeni se tereti da je dana 13.01.2011. godine izvršio krivično delo lake telesne povrede iz člana 122 stav 1 KZ, za koje je zaprećena novčana ili kazna zatvora u trajanju do 1 godine. Članom 103 tačka 7 KZ propisano je da se krivično gonjenje za delo u pitanju ne može preduzeti kada protekne 2 godine od izvršenja istog, dok je članom 104 stav 6 KZ propisano da zastarelost krivičnog gonjenja u svakom slučaju nastupa kada protekne dvostruko vreme koje je zakonom predviđeno za nastupanje zastarelosti. Obzirom da je dana 13.01.2015. godine navršen vremenski period od 4 godine od dana navodnog izvršenja radnje krivičnog dela koje se okrivljenom stavlja na teret, to je, shodno citiranim zakonskim odredbama, u predmetnoj stvari nastupila apsolutna zastarelost krivičnog gonjenja protekom dvostrukog vremenskog perioda koji se po zakonu traži za nastupanje zastarelosti.
Pored procesnog, materijalni značaj ovakvog preinačenja ogleda se u odluci o troškovima postupka. Obzirom na nastupanje zastarelosti krivičnog gonjenja koje se ne može pripisati u krivicu privatnog tužioca, troškovi predmetnog postupka su, shodno odredbi člana 265 stav 3 ZKP, za razliku od odluke prvostepenog suda, umesto na teret privatnog tužioca, stavljeni na teret budžetskih sredstava Osnovnog suda u Novom Sadu, obzirom da je predmetna zastarelost nastupila pred tim sudom. Shodno odredbi člana 267 ZKP, troškovi sastava odgovora na žalbu od strane branioca okrivljenog stavljeni su na teret budžetskih sredstava Višeg suda u Novom Sadu, kao troškovi nastali pred sudom pravnog leka.
Ispitujući pobijanu presudu na osnovu žalbe privatnog tužioca, sud je po službenoj dužnosti našao da postoji neotklonjiva procesna smetnja za dalje vođenje predmetnog krivičnog postupka. Iako je pobijana presuda odbijajuće dispozicije, osnov odbijanja je bitno drugačiji, pa je Viši sud morao preinačiti istu, na navedeni način.
( Presuda Višeg suda u Novom Sadu br. Kž 1 6/2015 od 29.01.2015. godine kojim je preinačena presuda Osnovnog suda u Novom Sadu br. K 416/2012 od 27.05.2014. godine ).
autor sentence: Sonja Brankov
Izdvojeno iz sudske prakse Višeg suda u Novom Sadu
